Verslag van de stage bij de Brandweer Zuid-Limburg in de “Kazerne Heerlen”
Voorwoord
Voordat ik begin met mijn verslag over de stage bij Brandweer Zuid-Limburg, wil ik graag even een paar fijne mensen bedanken.
Allereerst wil ik Jules Bertrand en Dominique Congiu bedanken, evenals de gehele brandweerploeg van de kazerne Heerlen uit Brandweer Zuid-Limburg, die deze geweldige, onvergetelijke en veelbewogen stage voor mij mogelijk hebben gemaakt.
Ik wil ook Philipp Allwißner en Rainer Thönes van de beroepsbrandweer van Aken bedanken, die de afgelopen maanden uitstekende mentoren voor mij zijn geweest.
En last but not least dank ik ook mijn vriend Thomas Sprank, brandweercommandant van de stadsregio Aken, die de contacten legde met EMRIC en mijn trainingsmanager en plaatsvervangend hoofd Michael Pütz, zonder wie de stage niet mogelijk zou zijn geweest.
Dit korte verslag is slechts bedoeld om een ??klein inzicht te geven in wat ik heb meegemaakt en pretendeert niet een gedetailleerde weergave te zijn.
Over grenzen heen kijken
Als onderdeel van mijn beroepsopleiding 2.1 bij de brandweer heb ik naast de lesinhoud op meerdere plaatsen in Noordrijn-Westfalen stage kunnen lopen.
Naast eerder werk als chauffeur bij de brandweer van de stad Velbert en de beroepsbrandweer van Leverkusen, heb ik mijn opleiding voltooid bij de beroepsbrandweer van de stad Aken.
Omdat ik dicht bij de grens woon, heb ik zowel zakelijk als privé al jaren contact met Nederland. Hierdoor ontstond er ook een grote interesse om, ook over de landsgrenzen heen, het werk van mijn collega’s bij de brandweer en ambulance te leren kennen.
Door mijn jarenlange werk bij de brandweer van de stadsregio Aken ben ik – mede met dank aan het euregionale samenwerkingsverband EMRIC – al talloze keren ingezet in Nederland. Ondanks alle verschillen was het altijd een geweldige ervaring om met energie en kennis te ondersteunen, maar ook om veel te leren van de organisaties en instellingen van andere landen.
Op veel terreinen van de niet-politiële veiligheid werkt Nederland volgens een zeer hoge en veeleisende standaard. Processen zijn soms vergelijkbaar, maar altijd uiterst gericht op efficiëntie. In mijn persoonlijke ervaring wordt, vooral bij de brandweer, het voortdurende evenwicht tussen veiligheid en kosteneffectiviteit veel beter bereikt dan in Duitsland. Maar zoals altijd zijn er in beide landen voor- en nadelen. Een klassieke “beter of slechter”-conclusie zou dan ook geen recht doen aan het mooie werk dat de hulpdiensten in beide landen dagelijks met toewijding verrichten.
Een goedgevulde dag
Op de ochtend van 9 maart was het eindelijk zover. Mijn 24-uursdienst op de kazerne Heerlen begon stipt om 07.00 uur.
Ik werd die dag door Dominique, de bevelvoerder, van de parkeerplaats van de brandweerkazerne opgehaald en meteen naar de wisseling van de wacht gebracht. Ik werd hartelijk ontvangen en aan iedereen voorgesteld. Ik vond het belangrijk dat alle betrokkenen overwegend Nederlands met mij spraken.
Het proces is vergelijkbaar met dat van andere brandweerkorpsen in Duitsland: een uitwisseling van informatie tussen de komende en gaande ploegen over de belangrijkste inhoud van de dag. Zelf werd ik die dag toegewezen aan de tankautospuit.
Naast de reguliere dienstverlening hebben opleiding en bijscholing bij de brandweer hoge prioriteit. Op een oefenterrein bij de kazerne in Heerlen mocht ik trainen in technische hulpverlening. Hier leerde ik alternatieve en beproefde manieren om mensen uit verongelukte voertuigen te redden.
Wat echter de meeste indruk op mij maakte, was het feit dat de hele ploeg tijdens de dienst met hun voertuigen naar een oefenterrein reed om daar de training af te ronden. Nadien werden de uitgevoerde maatregelen uitgebreid besproken.
Vervolgens reden we naar onze eerste opdracht. Een persoon achter een gesloten appartementsdeur. De politie vroeg de brandweer om ondersteuning. Er kon echter niemand worden gevonden.
Op de terugweg naar de kazerne werden we opgeroepen door Handhaving in verband met containers met daarin een chemische stof. Ook de Officier van Dienst werd ingeschakeld. Er was echter geen verdere tussenkomst van de brandweer nodig en de containers zijn door Handhaving zelf afgevoerd. De brandweer werd hier dus verder niet bij betrokken. Een aanzienlijk verschil met de handelwijze in Duitsland.
Terug bij de brandweerkazerne begon de gezamenlijke sportactiviteit. Hiervoor komt er meerdere keren per week een sporttrainer naar de brandweerkazerne die voor iedere collega een individueel trainingsprogramma heeft samengesteld.
In de kazerne waren een zeer goed uitgeruste sportruimte en een sporthal aanwezig. Na het individuele sporten speelden we samen voetbalbingo.
Terwijl het sporten nog gaande was, ging het alarm opnieuw af voor een brand in een buurgemeente. De tankwagen werd onmiddellijk bezet met alle beschikbare manschappen om de collega's zo goed mogelijk te kunnen ondersteunen bij het redden van mensen. Twee teams voorzagen zich tijdens de rit meteen van adembescherming. Helaas werden we terwijl we nog onderweg waren al teruggeroepen naar de kazerne.
Als gast mocht ik het gerecht voor de gezamenlijke maaltijd kiezen. Uiteraard viel mijn keuze op frikandellen, bitterballen en friet. Terug in de kazerne maakten we samen het eten klaar. Het smaakte uitstekend!
Na het eten gingen we door naar de volgende missie. Er werd melding gemaakt van een verkeersongeval waarbij twee auto's betrokken waren.
Wat indruk op mij maakte was de geavanceerde technologie die zelfs de spoedritten tot een belevenis maakte. De hulpverleningsvoertuigen in Nederland zijn voorzien van transponders zodat alle verkeerslichten op weg naar de plaats van het incident op groen kunnen worden gezet. Zelfs in de avonduren en bij zeer druk verkeer verliepen de ritten vrijwel zonder problemen.
Ook de alarmsystemen, die al jaren volledig digitaal zijn, zijn indrukwekkend. Dankzij het geïntegreerde meldkamersysteem van brandweer, ambulance en politie zijn de synergie-effecten duidelijk merkbaar. Wanneer de verschillende autoriteiten samenwerken, stelt de meldkamer de MRT- en HRT-radio's in alle betrokken voertuigen automatisch in op de gemeenschappelijke oproepgroepen.
Gedurende de nacht werden wij gealarmeerd voor een woningbrand. Wij waren de eerste eenheid ter plaatse. Ook andere kazernes werden gewaarschuwd, evenals de OVD en de ambulance.
De tactische aanpak van deze branden verschilt wezenlijk doordat de bevelvoerder hier met behulp van perslucht samen met het aanvalsteam het gebouw betreedt. Verder is ook de procedure voor een “snelle aanval” vastgelegd en behoort het gebruik van hogedrukapparatuur in Nederland tot de basis.
Tot binnenkort?
Ik heb erg genoten van mijn tijd bij Brandweer Zuid-Limburg en ben erg dankbaar voor de indrukken en ervaringen die ik heb mogen opdoen.
Hoewel de verschillen in beide manieren van werken op sommige punten ingrijpend zijn, zijn het doel en de passie in beide landen hetzelfde.
Ik hoop echt dat ik weer de kans krijg om bij de brandweer in Nederland aanwezig te zijn.
R. Steudel
Herzogenrath, Duitsland